شرط تنصیف دارایی یکی از شروط ضمن عقد نکاح است که در متن عقدنامه آمده است. این شرط به طور خلاصه به این معنا است که مرد باید در هنگام طلاق نیمی از دارایی موجود خود را به تملیک زن در آورد. یعنی نیمی از اموال مرد در هنگام طلاق باید به زن داده شود. این شرط برای حمایت از نهاد خانواده و جلوگیری از طلاق های بی دلیل وضع شده است ولی اجرای آن در دادگاه شروطی دارد. در ادامه به شرط تصنیف دارایی اشاره می کنیم.
شروط لازم برای اجرای شرط تنصیف دارایی
اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که آیا در همه حال و در همه انواع طلاق باید شر تنصیف دارایی اجرا شود؟ یعنی فرقی بین طلاق از طرف زن، طلاق به درخواست زوج و طلاق توافقی از این حیث وجود ندارد؟ آیا شرط تنصیف دارایی شرایط خاصی دارد و چگونه مطالبه می شود؟
برای پاسخ به این سوال لازم است ابتدا متن شرط تنصیف دارایی را که در عقدنامه درج می شود را عینا ذکر کنیم. این شرط مقرر می دارد:
« ضمن عقد نکاح زوج شرط کرد هرگاه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی نبود، زوج موظف است تا نصف دارایی موجود خود را که در ایام زناشویی با او به دست آورده یا معادل آن را طبق نظر دادگاه بلاعوض به زوجه منتقل کند.
همه چیز درباره شرط تنصیف دارایی در مقاله بعدی تقدیم میگردد
مشاور حقوقی ( وکیل ) : آقای محمد بابادی
