بر اساس قانون حضانت که قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده است، تا هفت سالگی با مادر او می باشد و بعد از هفت سالگی، تا سن بلوغ دختر (نه سالگی)، حضانت با پدر خواهد بود، مگر در صورت بروز اختلاف که در این صورت، دادگاه مصلحت طفل را لحاظ خواهد کرد. بعد از بازه سنی ۹ سالگی، دختر از سن حضانت خاص، خارج شده ولیکن احتیاج به سرپرست دارد و خود او، می تواند تصمیم بگیرد تا با کدام والد، زندگی کند. یکی از مهمترین مسایلی که پس از فوت والدین یا جدایی آنان از هم مطرح می شود، این است که حضانت فرزندان، با کدام یک از والدین باشد. بر اساس قانون مدنی، مساله حضانت فرزند دختر با مساله حضانت فرزند پسر، اندکی متفاوت می باشد.
اینکه حضانت فرزند دختر با کیست، بستگی به این دارد که دختر در چه سنی باشد؛ چراکه حضانت دختر در بازه سنی تا هفت سالگی، از هفت سالگی تا نه سالگی و از نه سالگی به بعد متفاوت است و شرایط مخصوص به خود را دارد و برای برنده شدن در دادگاه دعوای حضانت دختر، باید کاملا از این قواعد، مطلع بود.
از این رو، در مقاله حاضر قصد داریم تا حضانت فرزند دختر تا ۷ سالگی، تا ۹ سالگی و بعد از ۹ سالگی را بررسی کنیم و بگوییم که حق حضانت فرزند دختر با کیست، شرایط حضانت او و قانون حضانت او، به چه شکل است و به این پرسش پاسخ دهیم که حضانت فرزند دختر تا چند سالگی با مادر است؟
حضانت فرزند دختر تا هفت سالگی
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، “برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.” بر اساس این ماده، در صورتی که والدین از هم طلاق بگیرند، یا به هر دلیل جدا از هم زندگی کنند، حضانت فرزند دختر تا رسیدن به سن هفت سالگی، با مادر است و پدر در این خصوص حقی نخواهد داشت.
در واقع قانونگذار، حضانت فرزند دختر و همچنین حضانت فرزند پسر تا سن هفت سالگی را به این دلیل بر عهده مادر قرار داده است که عواطف مادری، اقتضا می کند که فرزند نزد او باشد؛ همچنین اینکه مادر در این سن، قادر است که بهتر نیازهای فرزندان خود را برطرف کند.
در ادامه مقاله، مساله حضانت فرزند دختر از هفت تا نه سالگی را بررسی خواهیم کرد، علاقمندان به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مساله حضانت می توانند، نسبت به مطالعه مقاله ای که در زیر، در قسمت حتما بخوانید مقاله آمده است، اقدام نمایند
حضانت فرزند دختر بعد از نه سالگی
همانطور که گفتیم، فرزند دختر بعد از سن نه سالگی، از حضانت والدین خود خارج می شود؛ چرا که به سن بلوغ رسیده است. به همین دلیل است که قانون، در خصوص حضانت دختر بعد از نه سالگی، تکلیف خاصی تعیین نکرده است.
لذا فرزند دختر، به محض اینکه به سن نه سال تمام قمری رسید، خودش می تواند انتخاب کند که می خواهد با کدام یک از والدینش زندگی کند. به عنوان مثال، گرفتن حضانت دختر دوازده ساله، نیازمند اقدام قانونی نمی باشد؛ چرا که خود فرزند دختر، باید انتخاب کند که می خواهد نزد کدام یک از والدینش باشد.
تنها در شرایطی، اقدام قانونی، برای گرفتن سرپرستی دختر، لازم است که مسئول حضانت، از شرایط سلب حضانت، نظیر انحطاط اخلاقی برخوردار باشد. علاقمندان به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص حضانت دختر بعد از نه سالگی می توانند، مقاله زیر را مطالعه کنند.
شرایط حضانت فرزند دختر
به طور کلی، کسی که قصد حضانت و سرپرستی فرزند دختر را دارد، باید از شرایط قانونی این امر، برخوردار باشد و مقصود از شرایط قانونی، این است که موارد سلب حضانت در او، وجود نداشته باشد که در زیر، به این شرایط و موارد، اشاره خواهیم کرد:
در خصوص مادر، قانون گذار، وجود جنون و ازدواج مادر را از شرایط سلب حضانت از مادر دانسته و بنابراین، در صورتی که مادری، قصد دارد، حضانت فرزند خود را بر عهده بگیرد، باید، خالی از این موارد بوده و به عبارتی، شرایط حضانت فرزند دختر را داشته باشد.
در خصوص پدر و سایر افراد نیز، شرایط حضانت فرزند دختر، بدین صورت بوده که باید، توان مراقبت از طفل را داشته باشند و دارای انحطاط اخلاقی و مصادیق آن، نبوده و درگیر مواردی مانند اعتیاد مضر یا شهره بودن به فساد، نباشند که البته، این شرایط، در خصوص مادر نیز صدق می کند و به طور کلی، هر امری که مصلحت دختر را به خطر اندازد، سبب این امر می گردد که مسئول حضانت، دیگر واجد شرایط برای حضانت دختر نباشد.
مشاور ( وکیل ) حقوقی : جناب دکتر محمد بابادی
