در ابتدای سال جدید تحصیلی و همزمان با شرایط کرونایی، دورماندن دانشآموزان از مدرسه و افت تحصیلی و بروز آسیبهای جسمی و روانی به دغدغه والدین و دانشآموزان تبدیل شده است.
آموزش مجازی در دو سال گذشته بار زیادی از تحصیل دانشآموزان را در سالهای کرونایی بهدوش کشیده است اما شیوههای ترکیبی آموزش مجازی و حضوری برای کاهش احتمال شیوع کرونا و در مقابل حذف مضرات آموزش مجازی میتواند چاره کار باشد،
در این میان سؤال اساسی این است؛ تدبیر وزارت آموزش و پرورش و مسئولان نظام آموزشی کشور برای بازگشایی حضوری مدارس چیست؟ در جایی که دانشآموزان و والدین آموزش حضوری را کنار آموزش مجازی، روش مؤثر میدانند، راهکار مسئولان چیست؟
آنچه بسیاری از دانشآموزان و خانوادهها به آن تأکید دارند این است که، دوری از مدارس موجب شده است دانشآموزان از اجتماع دور شوند و دوری از دوستان همکلاسی نیز باعث افت روابط اجتماعی شده است که شاید تبعات آن و عوارض اجتماعی ناشی از دوری از مدرسه در سالهای آینده مشخص شود.
بسیاری از والدین دانشآموزان خواستار آموزشهای حضوری با رعایت دستورالعملهای بهداشتی هستند و در این میان برخی از کارشناسان و والدین معتقد هستند آموزشهای مجازی مشکلاتی در حوزه یادگیری دانشآموزان و ایجاد آسیبهای اجتماعی، روحی و روانی ایجاد کرده است و باید با در نظر گرفتن تمهیداتی برای سلامت دانشآموزان آنان را راهی مدارس کرد.
انتظار والدین از مسئولان چارهاندیشی برای برونرفت خانوادهها و دانشآموزان از مشکلات در عرصه آموزش و فراهم شدن آموزشهای حضوری است.