به گفته محققان دانشگاه وندربیت واقع در آمریکا این نانوذرات بخش بزرگ آر ان ای خارج سلولی را که توسط سلول‌ها آزاد می‌شود، در جریان خون حمل می‌کنند. در نتیجه سوپرمرهای تولید شده توسط سلول‌های سرطانی می‌توانند توانایی مقاومت در برابر دارو را از طریق انتقال محموله آران‌ای به سایر سلول‌های سرطانی منتقل کنند.
همچنین سوپرمرها پروتئین مهمی موسوم به TGFBI را که عامل رشد تومور است، حمل می‌کنند و به اعتقاد محققان می‌توان از این پروتئین به عنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص سرطان استفاده کرد.
علاوه بر این، سوپرمرها می‌توانند حامل نوعی گیرنده سطحی سلول موسوم به ACE۲ باشند که نقش مهمی را در بیماری‌های قلبی و عروقی ایفا می‌کند و یکی از هدف‌های اصلی ویروس کووید ۱۹ محسوب می‌شود. در نتیجه می‌توان از سوپرمرها برای فریب دادن ویروس و ممانعت از گسترش عفونت در بدن استفاده کرد.
یک محموله مهم دیگر سوپرمرها نوعی پروتئین پیش‌ساز آمیلویید بتا است که در ابتلا به آلزایمر نقش دارد. سوپرمرها قابلیت عبور از سدخونی مغز را دارند و به اعتقاد محققان با تجزیه و تحلیل دقیق این ذرات می‌توان روش‌هایی را برای تشخیص زودهنگام آلزایمر و حتی درمان هدفمند آن توسعه داد.سد خونی مغز یک غشای تقریبا غیر قابل نفوذ و پیچیده از جنس رگ‌های خونی است که از مغز و رگ‌ها محافظت می‌کند.
این سد خونی متشکل از اتصالات بین سلول‌های سازنده رگ‌های خونی است که مانع ورود سموم خطرناک و میکروب‌ها به مغز می‌شود، با وجود این ممکن است مانع رسیدن داروهای مورنیاز برای درمان بسیاری از بیماری‌ها به مغز شود.
به گفته محققان درک کامل کارکردهای این نانوذرات و استفاده عملی از قابلیت‌های فوق‌العاده آنها به عنوان نشانگرهای زیستی یا در روش‌های درمان هدفمند، مستلزم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه‌ها است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Cell Biology منتشر شده است.
