به نقل از چاینادیلی، محققان چینی اظهار کرده‌اند، بیماران مبتلا به رتینوپاتی نابینا کننده ممکن است در آینده هنگامی که با روش جدید “پروتئین حساس به نور” (photosensitive protein) درمان شوند، بینایی خود را به دست آورند.
“شن یین”(Shen Yin) چشم‌پزشک بیمارستان رنمین دانشگاه ووهان و همکارانش یافته‌های اخیر خود را به صورت آنلاین در مجله “Signal Transduction and Targeted Therapy” منتشر کردند.
شن گفت، آزمایشات حیوانی انجام شده در این مطالعه نشان داده که استفاده از یک پروتئین جدید حساس به نور می‌تواند بینایی موش‌های نابینا را تا حدود ۳۰ درصد نسبت به انسانها بهبود بخشد.
شن افزود که این امر گویای آن است که افراد نابینای مبتلا به رتینوپاتی می‌توانند پس از دریافت درمان جدید(پروتئین حساس به نور) دوباره نور را ببینند.
این تحقیقات برای اولین بار اثربخشی پروتئین حساس به نور جدید را در درمان بیماری‌های تخریب کننده شبکیه نشان می‌دهد و ایده جدیدی برای درمان بیماری‌های تخریب کننده شبکیه توسط علم اپتوژنتیک همراه با سایر ابزارهای فنی ارائه می‌دهد. این نشان دهنده یک پیشرفت در تحقیقات بیماری‌های عصبی شبکیه است که ممکن است برای تعداد زیادی از بیماران مبتلا به بیماری‌های ارثی چشمی مفید باشد.
شن اشاره کرد که “ورم رنگیزه‌ای شبکیه” نیز یک بیماری مزمن است که به نابینایی منجر می‌شود. ورم رنگیزه‌ای شبکیه(شبکیه‌آماس رنگیزه‌ای) یا رتینیت پیگمنتوزا بیماری ارثی است که باعث اختلال شدید بینایی می‌شود.
ورم رنگیزه‌ای شبکیه نام عمومی گروهی از بیماری‌های عمدتا وراثتی است که با از میان رفتن تدریجی پاسخ شبکیه، کاهیدگی شبکیه و نازک شدن رگ‌های آن و تجمع رنگیزهها و محدود شدن میدان بینایی همراه است.
در مراحل اولیه فرد در شب دچار مشکل می‌شود و با پیشرفت بیماری دید فرد در روز هم کاهش می‌یابد. علت کاهش دید زوال تدریجی گیرنده‌های نوری شبکیه است.
شن بیان کرد: میزان ابتلا به آن حدود یک در هر چهار هزار فرد است و اثرات درمانی و پیش آگهی درباره آن بسیار ضعیف است که در نهایت می‌تواند باعث نابینایی شود و کیفیت زندگی بیماران را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد.
یافته‌های این مطالعه پایه خوبی برای درمان بالینی بیماری‌های تخریب کننده شبکیه با استفاده از اپتوژنتیک ایجاد می‌کند و در عین حال امکان درمان بیماری‌های تخریب کننده شبکیه را با ترکیب اپتوژنتیک با سایر تکنیک‌ها فراهم می‌کند.
او گفت که بیش از ۲۰ میلیون نابینا در سراسر جهان وجود دارد و هیچ درمان موثری برای بیماری‌های ژنتیکی شبکیه از جمله رتینیت پیگمنتوزا که به نابینایی منجر می‌شود، در دسترس نیست.
شن گفت که پروتئین حساس به نور می‌تواند برای درمان بیماری‌های مختلف ارثی چشم یا تخریب شبکیه استفاده شود.
او افزود که بیماران مبتلا به تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا(Macular degeneration) نیز می‌توانند قبل از آتروفی دیررس شبکیه(late retinal atrophy) از این درمان بهره‌مند شوند.
شن و تیم او بیش از ۱۰ سال است که عمیقا در زمینه تحقیق، تحول و تشخیص بالینی و درمان بیماری‌های ژنتیکی چشم تلاش کرده‌اند و از فناوری‌های جدید برای تشخیص و درمان بیماری‌های چشمی ژنتیکی استفاده کرده‌اند.
آنها اکنون در حال آماده شدن برای تاسیس یک مرکز ویژه برای بیماری‌های ژنتیکی چشم هستند.
