در گذشته استفاده از مصالح سنتی مانند آجر، سنگ، بلوک سفالی و سیمانی در ساختمان‌ها رواج بسیار داشت که البته همچنان جزو مصالح پر کاربرد ساختمانی هستند. این مصالح به عنوان عایق حرارتی و صوتی مقاومت خوبی از خود نشان می‌دادند اما در برابر حوادثی شامل زلزله، سیل و بادهای شدید ناکارآمد بودند.
امروزه با ظهور فناوری‌های جدید در صنعت ساخت و ساز، مصالح جدیدی پا به این عرصه گذاشته اند که علاوه بر تامین عایق‌های حرارتی و رطوبتی مناسب، با سبک کردن وزن ساختمان علاوه بر صرفه جویی اقتصادی در مقابل حوادث بیرونی نیز مقاومت بسیار خوبی از خود نشان می‌دهند؛ بنابراین سبک سازی راهی برای جلوگیری از خسارات ناشی از خرابی، کاهش هزینه‌ها، پایدارسازی بیشتر سازه به خصوص در مقابل بلایای طبیعی است.
علی بهاور مدیر عامل شرکت فناور آبراک طرح در گفت و گو با خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا درباره زمینه فعالیت این شرکت فناور در بخش ساختمان سازی گفت: برای اولین بار در جهان فناوری جدیدی را در صنعت ساختمان با عنوان دال بتنی حفره‌دار دو طرفه با نام تجاری کانتون (Contunn) ابداع و ثبت اختراع کردیم که محصول این فناوری دانش‌بنیان باعث سبک‌سازی و ایجاد دهانه‌های بزرگ در ساختمان‌ها با کاربری‌های مختلف می شود.
وی افزود: از آنجایی که کاهش وزن ساختمان عامل مهمی در مقاومت سازه در زمان وقوع زلزله است، هر تلاشی برای کاهش وزن ساختمان می‌تواند بسیار ازرشمند باشد.
این فناور یادآور شد: در دنیا فناوری های مختلفی برای کاهش وزن دال‌های بتنی سقف توسط کشورهای پیشرفته مانند آلمان و ایتالیا ابداع شده است که در حال حاضر برخی شرکت‌های ایرانی با پرداخت هزینه، نسبت به اخذ نمایندگی آنها و ورود این تکنولوژی‌ها به کشور اقدام کرده‌اند که در چند سال اخیر بسیار مورد توجه سازندگان قرار گرفته است.
بهاور ادامه داد: فناوری ابداع شده توسط این مجموعه با توجه به مدل‌سازی‌های کامپیوتری و تست‌های آزمایشگاهی که همگی در دانشگاه‌های معتبر و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی انجام شده است، نشان می‌دهد این روش می‌تواند وزن اسکلت ساختمان را تا حدود ۲۰ درصد نسبت به فناوری های اروپاییکاهش دهد و این امر در کشور زلزله‌خیز ایران از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی تاکید کرد: این فناوری همچنین باعث می شود تا بتوان فاصله بین ستون‌ها را افزایش و آزادی عمل بیشتری را برای طراحان معماری فراهم کرد.
مدیر عامل شرکت آبراک طرح تصریح کرد: با توجه به عملکرد بهتر این فناوری ابداعی نسبت به نمونه‌های خارجی، نسبت به ارایه اظهارنامه بین‌المللی ثبت اختراع (PCT) به کشور سوئیس اقدام کردیم تا با ثبت آن در کشورهای مختلف علاوه بر جلوگیری از کپی‌برداری، برای کشور نیز ارزآوری داشته باشیم که با توجه به نبود حمایت نهادهای مربوط و همچنین هزینه‌های بسیار زیاد و مشکلات ناشی از تحریم، موفق به انجام آن نشدیم.
بهاور درباره اینکه چه حمایت‌هایی تا کنون از شما در این زمینه شده است، افزود: با توجه به اینکه شرکت ما یک شرکت فناور و دارای ثبت اختراع است، مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب فضایی را برای استقرار تیم تحقیق و توسعه شرکت با هزینه پایین به ما اختصاص داد که با توجه به هزینه‌های بالای اجاره در شهر تهران برای ما بسیار ارزشمند بوده است ولی درخواست‌های ما برای امکانات حمایتی دیگر از نهادهایی مانند معاونت فناوری ریاست جمهوری، کانون پتنت ایران به جایی نرسید.
وی یادآور شد: از آنجایی که حمایت‌های مورد نظر فقط برای شرکت‌های دانش‌بنیان است، بر آن شدیم تا با ارایه مدارک و مستندات، به شرکت‌های دانش بنیان بپیوندیم ولی به دلایل مختلف این تلاش به نتیجه نرسیده است.
این فناور گفت: با وجود فناوری به کار رفته در این اختراع که به تایید مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی نیز رسیده و در کشورهای اروپایی فناوری های با عملکرد پایین‌تر به عنوان فناوری شناخته شده و جایزه‌های بین‌المللی دریافت کرده اند، در ایران نهادهای بررسی کننده این ابداع را فناوری ندانسته و درخواست ما را رد کرده‌اند.
بهاور افزود: ناامید نشدیم و دست از تلاش نکشیدیم و چندین نامه به افراد مختلف از جمله معاون علم و فناوری ریاست جمهوری و دیگر مدیران جهت اعتراض ارسال کردیم ولی متاسفانه هیچ‌گونه پاسخ و حتی یک جلسه دفاع یا تماس تلفنی با ما گرفته نشد.
وی ادامه داد: در حال حاضر صنعت ساختمان خیلی مورد توجه مسوولین این معاونت نبوده و بیشتر به شرکت‌های نرم‌افزاری و نانو فناوری توجه می‌شود در صورتی که اگر شرکت ما دانش‌بنیان بود و می‌توانستیم از تسهیلات و امکانات کانون پتنت ایران استفاده کنیم، اکنون با ثبت این اختراع در کشورهای مختلف می‌توانستیم ارزآوری زیادی داشته باشیم.
مدیرعامل شرکت آبراک طرح گفت: در حال حاضر این تکنولوژی با سرمایه شخصی، تمام مراحل تحقیق و توسعه، ثبت اختراع، انجام آزمایش‌های مختلف، اخذ تاییدیه‌های لازم، ساخت نمونه اولیه، تجاری سازی، ساخت قالب تزریق و تولید انبوه را پشت سرگذاشته و خوشبختانه مورد استقبال زیادی از طرف سازندگان قرار گرفته و در هشت استان کشور بالغ بر ۳۰ طرح با این فناوری در حال انجام است.
بهاور یادآور شد: با توجه به شرایط سخت اقتصادی و تمام شدن ذخایر مالی شرکت، درحال حاضر باوجود تقاضای زیاد بازار، قادر به تامین همه نیاز صنعت ساختمان نیستیم، این درحالی است که اگر سازمان‌های مربوطه حمایت‌های لازم را از ما می‌کردند، امروز علاوه بر اشتغال زایی، می‌توانستیم برای کشور ارزآوری داشته باشیم. در حال حاضر صادرات ما فقط منحصر به اقلیم کردستان بوده که این امر واقعا باعث تاسف می‌باشد.
وی ادامه داد: بیشتر حمایت‌های اعلام شده توسط نهادهای مربوطه به صورت نمایشی بوده و تا کنون هیچ کدام از آنها به شرکت ما تعلق نگرفته است، از طرفی گرفتن تسهیلات از بانک‌ها نیازمند ارایه تضامین سنگین است که ما از عهده آن بر نمی‌آییم.
این فناور خاطرنشان کرد: در یک سال اخیر سرمایه‌گذارهای شخصی زیادی برای مشارکت در این شرکت ابراز تمایل کرده‌اند ولی از آنجایی که درخواست قسمت زیادی از سهام شرکت را دارند، برای ما و همکاران بسیار ناراحت کننده است که سهام شرکت را در این مقطع که زمان شکوفایی آن است از دست بدهیم.
بهاور افزود: ما با امید به خدا پا به این عرصه گذاشتیم و تا این مرحله پیش رفته‌ایم و به امید خداوند و با پشتکار همکاران این مرحله را هم پشت سر خواهیم گذاشت و فقط از مسئولین توقع همکاری و دلسوزی بیشتر برای شرکت‌های فناور را داریم.
