به گزارش حاشیه خبر، مهمترین نکته در خصوص این جراحی آن است که نباید روی این روش به عنوان روش مناسبی برای درمان چاقی حساب کنید. لیپوساکشن فقط برای افرادی توصیه می‌شود که وزن نسبتاً متعادلی دارند ولی بدنشان شکل مناسبی ندارد؛ با این حال، باز هم به‌دلیل عوارض جانبی این عمل، بهتر است افراد برای خوش فرم کردن اندامشان از روش‌های دیگری مانند رژیم‌های درمانی و ورزشهای مناسب استفاده کنند.
افرادی که به علت چاقی، دچار دردهای استخوانی و دردهای ستون فقرات هستند، افراد مبتلا به بیماری دیابت و همچنین افرادی که فشار خون بالایی دارند، باید از انجام این عمل خودداری کنند.
خطرهای لیپوساکشن
بافت چربی هم مانند سایر بافت‌های بدن زنده و فعال است و رگ های خونی فراوانی دارد. به همین دلیل تراشیدن این بافت منجر به ایجاد ضایعات شدید در شبکه رگ‌های خونی بدن می‌شود و گاهی بدن هرگز قدرت ترمیم کامل این ضایعات را پیدا نمی‌کند.
گاهی به علت خونریزی حین عمل، کلیه ها آسیب می بینند و یا تکه‌هایی از رگِ آسیب‌دیده، در جریان خون به حرکت در می آید و باعث کاهش خونرسانی به اندام هایی مانند قلب و مغز و بروز سکته قلبی یا مغزی می شود.
همچنین عمل لیپوساکشن ممکن است باعث پاره شدن پرده نازکی شود که اعضای داخل شکم را در بر می گیرد. پس احتمال دارد که فرد در معرض خطر عفونت شدید و گاهی مرگ قرار گیرد. پوست ناحیه لیپوساکشن نیز غالبا متعاقب عمل، دچار چروکیدگی دائمی می‌شود.
متاسفانه با همه این عوارض، بعد از لیپوساکشن در اکثر موارد نه‌تنها نتیجه دلخواه به دست نمی‌آید، بلکه با انجام این عمل بافت چربی با سرعت بیشتری در بدن ذخیره می‌شود و فرد مجددا چاق خواهد شد.
۱۰ توصیه کاربردی برای رهایی از چربی‌ها
چربی‌ها یک عنصر نامطلوب در رژیم‌های غذایی هستند که همه دوست دارند آنها را از فهرست غذایی خود حذف کنند یا به حداقل برسانند اما مشکل اینجاست که حذف کامل چربی ها از سبد غذایی ممکن نیست و همین موضوع ما را وادار می کند چربی خوب را از چربی بد تفکیک کنیم
کارشناسان تغذیه چربی‌ها را به دو بخش اصلی تقسیم می کنند: چربی های اشباع و غیر اشباع که هر کدام انواع مختلفی دارند و در غذاهای مختلف می توان آنها را یافت. نکته اینجاست که در اغلب غذاهایی که در وعده‌های روزانه مصرف می کنیم، انواع و اقسام چربی های اشباع شده وجود دارند؛ از محصولات لبنی پرچرب مانند کره، پنیر، گوشت های چرب و فرآوری شده تا انواع کیک و بیسکویت و نکته اینجاست که این نوع چربی ها نه تنها برای سلامتی مضر هستند بلکه سبب اضافه وزن و به هم خوردن رژیم های لاغری می شوند.
در مقابل چربی های اشباع نشده قرار دارند که می توان آن را در انواع آجیل‌ها، دانه‌ها و روغن‌های گیاهی یافت؛ این نوع چربی ها سبب کاهش کلسترول خون می شوند که از عوامل اصلی ایجاد بیماری قلبی است و می تواند به سلامت جسمانی فرد آسیب بزند.
همانطور که بارها ذکر شده خوردن مقدار زیادی چربی اشباع شده می‌تواند کلسترول شما را افزایش و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد. در این گزارش می خواهیم شما را با انواع غذاهایی که سرشار از چربی های اشباع شده و غیراشباع است آشنا کنیم و اینکه چطور مصرف چربی های غیرمفید را به حداقل برسانید.
برخی غذاهای سرشار از چربی های اشباع شده شامل:
انواع کره ها، روغن ها،خامه ها
انواع کیک ها، بیسکوییت
گوشت های پرچرب
سوسیس و کالباس
ماست و پنیر مخصوصا پرچرب
انواع شیرینی ها
بستنی
شیر نارگیل و کرم نارگیل
میلک شیک
شکلات و اسپری های شکلاتی
کارشناسان تغذیه توصیه می کنند که به طور متوسط مردان نباید بیش از ۳۰ گرم چربی اشباع در روز و زنان نباید بیش از ۲۰ گرم چربی اشباع در روز مصرف کنند.
همچنین توصیه می‌شود که افراد باید مصرف کلی چربی خود را کاهش دهند و چربی های اشباع شده را با مقداری چربی غیراشباع از جمله چربی های امگا ۳ جایگزین کنند.
دکتر گلناز رجایه متخصص سیاست‌های غذا و تغذیه توصیه هایی را به دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت ارایه کرده است که مرور می کنیم.
موارد زیر می‌تواند باعث کاهش کل چربی در رژیم غذایی شود:
۱- هنگام خرید برچسب های مواد غذایی را مقایسه کنید تا بتوانید غذاهایی را انتخاب کنید که چربی کمتری دارند.
۲- محصولات لبنی کم چرب یا کم چرب یا جایگزین های لبنی را انتخاب کنید.
۳- به جای سرخ کردن یا کباب کردن، غذا را کباب کنید، بپزید، بریان کنید یا بخارپز کنید.
۴- روغن را با یک قاشق چایخوری اندازه بگیرید تا میزان مصرف خود را کنترل کنید یا از اسپری روغن استفاده کنید.
۵- چربی های قابل مشاهده را جدا کنید و قبل از پختن گوشت و مرغ پوست آن را جدا کنید.
۶- گوشت های کم چربی که چربی کمتری دارند، را انتخاب کنید.
۷- در رژیم غذایی خود از حبوبات که می تواند جایگزین گوشت باشد هم استفاده کنید.
چند نکته عملی که به شما کمک می کند تا به طور خاص چربی های اشباع شده را کاهش دهید:
در مغازه ها، برچسب های تغذیه‌ای در جلو و پشت بسته بندی می‌تواند به شما در کاهش چربی اشباع کمک کند. بنابرین با جدول زیر مراقب کلماتی چون «اشباع» یا «چربی نشسته» روی برچسب باشید.
| بالا | بیش از ۵ گرم اشباع در هر ۱۰۰ گرم |
| متوسط | بین ۱.۵ گرم تا ۵ گرم اشباع در هر ۱۰۰ گرم |
| کم | ۱.۵ گرم اشباع یا کمتر در هر ۱۰۰ گرم |
توجه داشته باشید که ممکن است تفاوت زیادی در میزان چربی اشباع شده بین محصولات مشابه وجود داشته باشد بنابراین غذایی را انتخاب کنید که چربی اشباع کمتری دارد.
این تکنیک ها را در پخت و پز فراموش نکنید:
در خانه می‌توانید از گوشت کم چرب استفاده کنید و یا آن را با افزایش مصرف حبوبات جایگزین کنید.
سبزیجات در پخت غذا استفاده کنید.
به جای سرخ کردن سیب زمینی آنها را در فر با کمی روغن نباتی و پوست بپزید.
سیب زمینی کبابی خود را با برش دادن آنها به قطعات بزرگتر از حد معمول و استفاده از کمی روغن آفتابگردان یا زیتون سالم تر کنید.
قبل خوردن مرغ، پوست را جدا کنید تا محتوای چربی اشباع آن کاهش یابد.
از تخم مرغ آب پز استفاده کنید.
از لبنیات کم چرب یا بدون چربی استفاده کنید.
در پخت غذا پنیر را به جای برش دادن، با رنده کردن آن بیشتر کنید.
از افزودن خامه به قهوه خود خودداری کنید.
مصرف فست فودها را محدود کنید.
خطرناکترین جراحی‌های زیبایی
تغییر سریع ظاهر فرد از طریق جراحی پلاستیک امکان پذیر است. اما مهم است که از پشت بینی‌های زیبا و گونه‌های تراشیده‌شده به واقعیت جراحی زیبایی نگاه کنیم: این که مانند همه جراحی‌ها، می‌تواند خطرناک باشد، چه به دلیل ماهیت خود عمل یا به دلیل عوارض جدی.
در این گزارش با دو جراح پلاستیک صحبت شده است تا مشخص شود کدام روش های جراحی پلاستیک خطرناک ترین هستند و کدام عوارض خطرناک می تواند در نتیجه هر جراحی رخ دهد.
لیفت باسن برزیلی روشی محبوب اما خطرناک است
به گفته دکتر «استیون آیپ»جراح پلاستیک، بسیاری از مردم برای لیفت باسن برزیلی صف می کشند تا از طریق روشی که ناحیه باسن را با تزریق چربی بزرگ می کند، به آرزوهایشان برسند.
وی با بیان اینکه استفاده از سیلیکون به عنوان پرکننده خطرناک است، گفت: اغلب این چربی از نواحی دیگر بدن گرفته می شود، اما گاهی اوقات اگر فرد خیلی لاغر باشد، افراد به فیلر یا ایمپلنت روی می آورند.
دکتر آیپ افزود: بعلاوه، این روش خطرناک شده است زیرا پرکننده های تقلبی در بازار بیداد می کنند و بسیاری از پزشکان فاقد صلاحیت تزریقات غیرقانونی انجام می دهند.چه از چربی یا پرکننده استفاده کنید، یکی از عوامل اصلی خطر این روش انجام تزریق است،
وی افزود: رگ‌های خونی بزرگی در عمق ماهیچه‌های ناحیه باسن وجود دارد و در صورت تزریق و تلاش برای بزرگ کردن این ناحیه، اغلب اوقات تزریق می تواند بیش از حد عمیق شود و رگ ها را خراب کند.
نتیجه می‌تواند ورود چربی یا پرکننده‌ها به جریان خون و سپس سیستم گردش خون باشد که به طور بالقوه باعث آمبولی کشنده ریه می‌شود.
جراحی شکم به آن سادگی که به نظر می رسد نیست
ممکن است به نظر آسان به نظر برسد که کمی چربی اضافی شکم را از بین ببرید تا نیمرخ شکم شما صاف به نظر برسد، اما دکتر آیپ گفت که عمل جراحی شکم که به نام «ابدومینوپلاستی» نیز شناخته می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد لخته‌های خون شود.
وی گفت: «با این روش، شما عضلات شکم را که می توانند از قسمت میانی بدن شما حمایت کنند به هم می چسبانید. بهبودی این جراحی می‌تواند خطرناک باشد، زیرا شما مجبور هستید کمی خم و بی‌حرکت بمانید. همچنین لخته های خون می توانند وارد ریه های شما شوند.
وی گفت: این خطر برای بیمارانی که سن بالاتری دارند، هورمون مصرف می کنند، سابقه سرطان دارند، جراحی های قبلی انجام داده اند یا کمی اضافه وزن دارند، بیشتر است.
لیپوساکشن با حجم زیاد می تواند بیمار را در شوک واقعی قرار دهد
اگر به دنبال خلاص شدن از شر بسیاری از چربی ها به یکباره هستید، لیپوساکشن با حجم زیاد می تواند یک راه حل به نظر برسد – اما این کار خطرات خاص خود را دارد.دکتر آیپ گفت: این روش می تواند باعث جابجایی مایع در بدن شود که به نوبه خود می تواند باعث کم آبی بدن و احتمالاً شوک هیپوولمیک شود.
شوک هیپوولمیک معمولاً به کاهش شدید حجم خون اشاره دارد که منجر به عوارض بیشتر در سلامت فرد می شود.قلب نمی تواند خون را به اطراف بدن پمپاژ کند مگر اینکه حجم خاصی از خون وجود داشته باشد. حجم خون میزان کل خون در بدن را توصیف می کند. اگر حجم خون فرد به میزان قابل توجهی کاهش یابد، فرد ممکن است دچار شوک هیپوولمیک شود.
دکتر آیپ گفت: بسته به نحوه انجام روش لیپوساکشن، احتمال از دست دادن خون نیز وجود دارد. زمانیکه لیپوساکشن با سایر روش‌ها مانند لیفت صورت یا شکم ترکیب می‌شود، به دلیل مدت زمانی که بیمار تحت آن قرار می‌گیرد، خطرناک است.
تزریق سیلیکون مایع به صورت خطرناک است
به گفته دکتر «دیوید شافر»، یک جراح پلاستیک در شهر نیویورک، جراحان غیرپلاستیک و افراد غیرآموزش‌دیده اغلب این روش خطرناک را انجام می‌دهند که به ضرر بیمار است.
وی گفت: نتایج این تزریق می تواند منجر به تغییر شکل مادام العمر و نیاز به جراحی برای برداشتن سیلیکون مایع شود. سیلیکون مایع می تواند باعث واکنش جسم خارجی، توده ها و عفونت شود.
از پرکننده های پوستی ایمن مانند اسید هیالورونیک (به عنوان مثال، Juvederm) یا هیدروکسی لاپاتیت کلسیم (مانند Radiesse) استفاده کنید.
حتی روش های به ظاهر ایمن نیز می توانند عوارض خطرناکی ایجاد کنند
دکتر شفر گفت، اگرچه ممکن است پس از جراحی پلاستیک، مشکلات رایج پس از عمل مانند تورم یا کبودی قابل انتظار باشد، اما بسته به روش انجام شده، برخی از عوارض جدی خطرناکی وجود دارد که وقتی همه چیز به هم می‌ریزد، ایجاد می‌شود.
برخی افراد مستعد لخته شدن خون هستند
به گفته شفر، لخته‌های خون در بیمارانی که تحت هورمون درمانی هستند و بیش از شش ساعت تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، ویا استعداد ژنتیکی برای لخته شدن دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد. قبل از جراحی، سابقه فردی و خانوادگی خود را به پزشک اطلاع دهید.
آمبولی چربی یکی دیگر از عوارض احتمالی است که می تواند زندگی را تهدید کند
هنگامی که چربی وارد جریان خون می شود و سپس به قلب و ریه ها می رسد، به عنوان آمبولی چربی شناخته می شود و می تواند یک عارضه کشنده جراحی پلاستیک باشد. دکتر شفر گفت: این موضوع در طول لیفت باسن برزیلی، به ویژه زمانی که توسط یک جراح مجرب انجام نمی شود و از پروتکل مناسب پیروی نمی کند، شایع تر است.
انتخاب شیوه زندگی به ظاهر بی ضرر می تواند منجر به عفونت بعد از عمل شود
دکتر شفر گفت: فکر نکنید که اضافه وزن داشتن یا سیگاری بودن می تواند پس از جراحی پلاستیک عوارض ایجاد کند، اما این عوامل و همچنین داشتن سابقه عفونت، تغذیه نامناسب و بهداشت نامناسب می تواند منجر به بروز عفونت جدی شود.
کدام جراحی لاغری برای شما مناسب‌تر است؟
چاقی از نظر پزشکی یک بیماری است و همه نمی‌توانند فقط با رژیم غذایی و ورزش، لاغر شوند. در این موارد، جراحی معده که به‌عنوان جراحی لاغری یا جراحی متابولیک نیز مطرح می‌شود، ممکن است تنها راه‌حلی باشد که پزشک توصیه می‌کند.
وقتی سعی دارید زندگی سالمی داشته باشید، رسیدن به یک وزن سالم، بخش مهمی از این معادله است، اما همیشه هم نمی‌توانید این کار را خودتان پیش ببرید.
چاقی از نظر پزشکی یک بیماری است و همه نمی‌توانند فقط با رژیم غذایی و ورزش، لاغر شوند. در این موارد، جراحی معده که به‌عنوان جراحی لاغری یا جراحی متابولیک نیز مطرح می‌شود، ممکن است تنها راه‌حلی باشد که پزشک توصیه می‌کند.
این شیوه‌ها، مؤثرترین درمان برای چاقی‌اند و با تغییر فیزیولوژی گوارشی شما، بر متابولیسمتان اثر می‌گذارند و منجر به کاهش وزن می‌شوند. اما چطور می‌توانید تصمیم بگیرید چه نوع عمل معده برای شما بهترین است؟
تفاوت‌های بایپس معده و اسلیو معده
بایپس و اسلیو معده دو نوع از متداول‌ترین جراحی‌های معده برای کاهش وزن هستند. اسلیو معده کمی ایمن‌تر است درحالی‌که بایپس معده کمی مؤثرتر. به‌هرحال هر دو نوع عمل معده به افراد کمک می‌کنند مقدار زیادی از وزن خود را کاهش دهند و هر دو دارای اثرات اساسی بر متابولیسم هستند.
عمل بایپس معده عملی است که حجم معده و در نتیجه میزان کالری و چربی که بدنتان جذب می‌کند را کاهش می‌دهد. بعد از جراحی بایپس معده، هر غذایی که می‌خورید مستقیماً وارد روده باریکتان می‌شود. می‌توان گفت با این عمل، ۹۰ تا ۹۵ درصد از حجم معده کم می‌شود.
در عمل بایپس معده، قسمت بالایی معده بریده شده و در آنجا کیسه کوچکی درست می‌شود. سپس روده باریک بالا آورده شده و به این کیسه کوچک متصل می‌شود تا در واقع مجرای گوارش جدیدی راه‌اندازی شود.
عمل اسلیو معده عملی است که فقط روی معده انجام می‌شود. جراح ۸۰ تا ۸۵ درصد از معده را حذف و بخش کوچکی از آن را باقی می‌گذارد. شکل معده معمولاً شبیه یک توپ فوتبال است؛ اما بعد از عمل اسلیو، بیشتر شبیه یک موز می‌شود؛ باریک‌تر و لوله‌ای‌تر.
امتیازات هر دو شیوه عمل معده
عمل اسلیو و عمل بایپس هر دو نتایج نسبتاً مشابهی دارند. بخشی از مزایای عمل معده برای کاهش وزن:
. کاهش وزن: مطمئناً آشکارترین نتیجه عمل معده، کاهش وزن است. بیشتر افراد تقریباً یک‌سوم از وزن بدن خود را طی ۸ تا ۱۲ ماه بعد از عمل از دست می‌دهند.
. عوارض کمتر برای سلامتی: کاهش وزن اضافی و رفع چاقی، ریسک انواع مشکلات سلامتی از جمله دیابت نوع دوم، بیماری‌های قلبی، بیماری کبد چرب، بیماری کلیوی، سرطان و غیره را کاهش می‌دهد. بعد از جراحی کاهش وزن، تقریباً ۲۰۰ بیماری و مشکل سلامتی به میزان چشمگیری بهتر می‌شود.
. انرژی و حرکت‌پذیری بیشتر: کاهش وزن اضافی باعث بهترشدن آپنه خواب، آسم و درد مفاصل می‌شود که می‌تواند سطح انرژی‌تان را بالا برده و به فعال‌تر شدن شما کمک کند.
. طول عمر بیشتر: عمل معده می‌تواند به افزایش طول عمرتان کمک کند. برای بیشتر افراد، عمل معده باعث ۶ سال افزایش طول عمر می‌شود. اگر دیابت داشته باشید، متوسط افزایش سن شما بعد از جراحی معده به ۹ سال خواهد رسید. این امتیازی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. شما می‌توانید بعد از یک عمل دوساعته معده، ۶ تا ۹ سال به طول عمر خود اضافه کنید.
کدام شیوه عمل معده باعث کاهش وزن بیشتر می‌شود؟
بایپس معده، ابزار قوی‌تری نسبت به اسلیو معده است و معمولاً منجر به کاهش وزن بیشتری می‌شود. به طور متوسط، افرادی که بایپس معده انجام می‌دهند، ۴ و نیم تا ۱۱ و نیم کیلوگرم بیشتر از افرادی که عمل اسلیو معده انجام داده‌اند وزن کم می‌کنند. اما چیزی که مهم است این است که هر کدام از این عمل‌های معده را که انجام بدهید، می‌توانید برای یک مدت‌زمان بسیار طولانی، وزن خود را حفظ کنید و دیگر اضافه‌وزن نداشته باشید.
کدام شیوه عمل معده کم‌خطرتر است؟
عمل اسلیو معده کمی ایمن‌تر از عمل بایپس معده است، اما فقط کمی. به‌طورکلی ریسک عوارض بعد از عمل اسلیو ۳ درصد و بعد از عمل بایپس ۵ درصد می‌باشد. یعنی به‌ازای هر ۱۰۰ بیماری، ۳ تا ۵ نفر ممکن است دچار عوارض بعد از عمل معده شوند، مانند:
. خونریزی
. عفونت
. لخته خون
. حمله قلبی
. عوارض مربوط به بیهوشی
کدام شیوه عمل معده دوره ریکاوری کوتاه‌تری دارد؟
هر دو شیوه بایپس و اسلیو معده تقریباً دوره ریکاوری یکسانی دارند. امروزه نسبت به گذشته جراحان، تقریباً تمام روش‌های جراحی معده را با استفاده از روش‌های بسیار کم تهاجمی انجام می‌دهند. یعنی با کمترین برش‌ها و سریع‌ترین زمان ریکاوری.
هر دو عمل معده تقریباً ۲ ساعت طول می‌کشند و افراد معمولاً یکی دو شب در بیمارستان می‌مانند. تقریباً دو تا سه هفته نیز مدت‌زمان ریکاوری است و بعد از آن فرد می‌تواند به زندگی عادی خود برگردد.
برای افرادی که دیابت دارند، کدام شیوه عمل معده بهتر است؟
برای افرادی که دیابت دارند به‌طورکلی عمل بایپس معده انتخاب بهتری است؛ زیرا مسیر جدید گوارش باعث تغییرات هورمونی در بدن می‌شود که می‌تواند احتمال بهترشدن وضعیت فرد از جهت دیابت را افزایش دهد. در بیش از نیمی از بیماران بعد از عمل معده، دیابت در فاز خاموشی قرار می‌گیرد. یعنی دیگر بیمار تا سال‌های زیادی برای کنترل قند خون به هیچ دارویی نیاز نخواهد داشت.
چطور تصمیم بگیرید کدام شیوه عمل معده برای شما بهتر است؟
پیداکردن بهترین شیوه عمل معده برای فرد نیازمند بحث‌ها و بررسی‌های دقیق و مفصل بین بیمار و جراح است. شما با مشورت با پزشک جراحتان می‌توانید سوابق پزشکی و عوارض و بیماری‌های احتمالی که دارید و انتظارات خود را بررسی کنید و با هم به یک تصمیم و توافق نظر برسید. برخی از عوارض پزشکی ممکن است شما را به این نتیجه برسانند که عمل اسلیو معده انتخاب بهتری برای شماست، مثلاً:
. قبلاً چند عمل در ناحیه شکم انجام داده‌اید: درصورتی‌که سابقه جراحی‌های متعددی در ناحیه شکم داشته و در نتیجه بافت‌های اسکار زیادی در اطراف روده باریکتان داشته باشید، پزشک جراح نمی‌تواند عمل بایپس معده برای شما انجام دهد. بخش بالایی شکم معمولاً بیشتر تحت‌تأثیر بافت اسکار قرار می‌گیرد.
. وزنتان بیشتر از ۲۰۵ کیلوگرم است: جراحان برای ایجاد مسیر جدید گوارش به فضایی در شکم نیاز دارند اما چربی شکم می‌تواند این فضا را محدود کند. در این موارد که چاقی شدید است، اسلیو معده از نظر تکنیکی می‌تواند انتخاب بهتری باشد.
. بیماری با ریسک بالا هستید: اگر بیماری جدی قلبی یا مشکلات ریوی داشته باشید یا کاندید پیوند عضو باشید، عمل اسلیو معده اغلب انتخاب ایمن‌تری است. مدت‌زمان بیهوشی کوتاهتر است و به‌طورکلی بدن در عمل اسلیو راحت‌تر از عمل بایپس خواهد بود.
. بابت بیماری‌های روانی دارو مصرف می‌کنید: عمل بایپس معده می‌تواند بر شیوه جذب دارو توسط بدن و واکنش بدن به یک سری از داروها اثر بگذارد. اگر فرد دچار افسردگی یا اضطراب شدید باشد پس به طور مداوم داروهای روانپزشکی مصرف می‌کند، و جراح نمی‌تواند عملی انجام دهد که می‌تواند جذب و اثر دارو در بدن را تغییر دهد.
در گذشته عمل معده به‌عنوان آخرین انتخاب برای افرادی که چاقی شدید دارند محسوب می‌شد، اما طی ۲۰ سال اخیر، این رویکرد پیشرفت‌های چشمگیری داشت.
به گزارش وب گاه تبیان، عمل معده اکنون بسیار ایمن‌تر و مؤثرتر از هر زمان دیگری است و دیگر فقط به افرادی توصیه نمی‌شود که چاقی شدید دارند. طبق دستورالعمل‌های جدید افرادی که دچار چاقی خفیف تا متوسط هستند نیز کاندیدهای مناسبی برای عمل معده می‌توانند باشند.
جراحی‌های چاقی و مزایا و معایب آن
جراحی های چاقی در سال اخیر بسیار رایج شده است؛ برخی با هدف زیبایی و رسیدن به تناسب اندام به جراحی روی می آورند و برخی هم به دنبال درمان برخی بیماری های متابولیک خود از این طریق هستند. در این میان آنچه مهم است، اینکه مزایا و معایب آن را بشناسیم.
متخصص جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بیان اینکه جراحی یکی از روش‌هایی است که برای کاهش وزن برخی افراد به کار گرفته می‌شود، گفت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت‌های بعد از عمل کاملا توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل ممکن است دچار بازگشت وزن شود و باید بعد از جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد.
دکتر ناصر ملک پور علمداری متخصص جراحی عمومی و فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته و جراحی های چاقی و متابولیک در گفت و گو با خبرنگار روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: چاقی یکی از معضلات مهم سیستم های بهداشتی در جهان محسوب می شود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه چاقی باعث افزایش شیوع بیماری های قلبی و احتمال بروز سرطان ها (پستان، رحم، کولون) می شود، افزود: نزدیک به ۳۰ درصد افراد در امریکا دچار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی آنها بین ۳۰تا۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان نیز دچار چاقی هستند.
ملک پور طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، شاخص توده بدنی یا BMI را معیاری برای تشخیص چاقی و اضافه وزن عنوان کرد و گفت: شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل می‌شود.
وی افزود: شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ به عنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته می‌شود.
به گفته دکتر ملک پور روش‌های متعددی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله می توان به اصلاح سبک زندگی، رژیم تغذیه‌ای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره کرد.
دانشیار دانشگاه درباره روش جراحی در درمان چاقی توضیح داد: این روش با توجه به این که احتمال بازگشت‌های مکرر چاقی وجود ندارد، مطمئن‌تر است. اما جراحی نیز دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماری‌های زمینه‌ای فرد و تجربه جراح متفاوت است.
انواع جراحی چاقی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به انواع روش‌های استاندارد جراحی در چاقی گفت: کاستن حجم معده یکی از این روش‌هاست که شاخص ترین آنها عمل اسلیو یاگاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش می‌دهیم.
به گفته وی روش باندینگ از دیگر جراحی ها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به دلیل عوارض مکرر و بازگشت وزن پس از برداشتن بند، دیگر انجام نمی‌شود.
ملک پور در ادامه به روش تغییر مسیر غذا اشاره کرد که باعث سوء جذب مواد غذایی می‌شود و افزود: شایعترین روش سوء جذب مواد غذایی بایپس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمت‌ها جدا شده و به روده باریک متصل می‌شود تا مواد غذایی مستقیما وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود.
این متخصص جراحی عمومی انتخاب نوع جراحی را بسته به شرایط بیمار متفاوت دانست و یادآور شد که هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند.
وی با اشاره به انجام عمل باندینگ و بای پس در گذشته خاطرنشان کرد که هم اکنون جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس انجام می شود و حتی در برخی جوامع بای پس بیشتر انجام می‌گیرد.
ملک پور با اشاره به احتمال عود و حتی شکست در جراحی های چاقی یادآور شد: براساس آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت بعد از ۲ تا پنج سال و برای عمل جراحی بایپس نزدیک به هفت درصد گزارش شده است.
این فلوشیپ جراحی عروق با تاکید بر ضرورت آگاهی دادن به بیماران درخصوص روش‌های جراحی گفت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت‌های بعد از عمل کاملا توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که ممکن است بازگشت وزن را تجربه کند.
به گفته وی بر اساس مطالعات، پس از جراحی چاقی امید به زندگی به ویژه در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال افزایش می‌یابد.
وی با بیان اینکه جراحی چاقی تنها برای زیبایی و اصلاح ظاهر نیست خاطرنشان کرد: این افراد معمولا مبتلا به بیماری‌های متابولیک هستند که پس از جراحی بسیاری از این بیماری ها مرتفع می‌شود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد پس از جراحی کاملا بهبود می‌یابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان نیز کم می‌شود.
اندیکاسیون جراحی چاقی
وی با اشاره به اندیکاسیون های جراحی چاقی گفت: در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همچنین اBMI بالای ۳۵ به همراه بیماری‌های زمینه ای اندیکاسیون جراحی چاقی را می‌توانیم برای بیمار مطرح کنیم.
به گفته این دانشیار دانشگاه این افراد معمولا دچار بیماری‌های متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون نیز هستند که تحقیقات اثبات کرده که با جراحی چاقی این بیماری‌های متابولیک و عوارض آنها کاهش می یابد. اما این موضوع بدین معنا نیست که به دلیل دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار می گیرد.
شیوه جراحی
این متخصص جراحی عمومی درخصوص نحوه انجام اعمال جراحی چاقی گفت: جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام می‌شد اما امروزه در این نوع جراحی‌ها از روش‌های درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک استفاده می‌شود.
وی روش انتخابی برای این جراحی را لاپاروسکوپیک و کم تهاجمی عنوان کرد تا دوره نقاهت کوتاهتر و بهبود سریعتر رخ دهد.
مهمترین عوارض جراحی‌های چاقی کدامند؟
ملک پور آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونتها و خونریزی را از جمله عوارضی برشمرد که در تمامی جراحی ها احتمال بروز دارد و در جراحی های چاقی نیز ممکن است رخ دهد.
وی در ادامه به عوارض زودرس و دیررس ویژه جراحی های چاقی اشاره کرد و گفت: مهمترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحی های چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و اکنون حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد.
عوارض دیررس جراحی‌های چاقی را بشناسید
به گفته ملک پور هرگونه کاهش وزن معنی دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد باعث عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد می شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: اگر کاهش وزن به صورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکمل ها و یک رژیم تغذیه ای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است.
وی افزود: برای جلوگیری از تحلیل عضلات نیز ورزشهای مناسبی به فرد توصیه می‌شود بنابراین عوارض با مکمل های مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند.
دوره نقاهت جراحی چاقی چه مدت است؟
دکتر ملک پور یکی از بزرگترین محاسن اعمال جراحی کم تهاجمی( minimal invasive) را کاهش دوران نقاهت عنوان کرد و گفت: در این نوع جراحی ها دوره نقاهت بیمار کوتاه تر و درد کمتر است و بازگشت فرد به کار سریعتر صورت می گیرد.
وی یادآور شد: در بیش از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در اولین روز بعد از عمل مشروط بر این که مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص می شود و به وی توصیه می شود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما بعد از سه یا در نهایت پنج روز بیماران می‌توانند به کار خود بازگردد.
ملک پور در پایان خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که در واقع یک عمل جراحی نسبتا بزرگ انجام شده است، بنابر این فرد حدود یک ماه طول می کشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خود را بازیابد.
