منظومه‌ی ماهواره‌ای استارلینک، بار دیگر در ایران خبرساز شد. اگر پژوهشگر اینترنت هستید و یا مطلع از تحولات فناوری اطلاعات؛ پیشنهاد می‌کنم برای آگاهی از آنچه به احتمال زیاد به وقوع خواهد پیوست، سه موضوع زیر را با جزییات بیشتری مطالعه کنید.
اول: ساختار منظومه‌های ماهواره‌ای سلولی پرظرفیت، مانند استارلینک
دوم: ساختار شبکه‌های Adhoc با تکیه بر مدل مفهومی شبکه‌های ساختار تصادفی مبتنی بر بلاک‌چین، مثل پروژه هلیوم
سوم: ساختار پیام‌رسانهای P2P با تکیه بر ساختار تبادل اطلاعات نسخه‌های اولیه Skype و یا ساختار نرم افزار iMesh
تلفیق این سه تکنولوژی، تشکیل دهنده‌ی ساختار احتمالی «اینترنت فیلترگریز» خواهد بود.
به بیان ساده، برای حضور در شبکه فیلترگریز نیازی به نصب آنتن‌های استارلینک در «همه» جا نیست، گوشی هر فرد احتمالا میکروبی‌تی‌اس یک شبکه فیلترگریز خواهد بود. بنابراین اصولا چالش هزینه یا ظرفیت در این میان جدی نیست، چالشهای پیش رو بیشتر در نحوه مدیریت شبکه‌های Adhoc است.
