فرانک پرتو آذر در گفتگو با ایسنا درباره اینکه با وجود برنامه ریزی که برای مدال مسابقات دوچرخه سواری کوهستان قهرمانی آسیا داشت، موفق به گرفتن آن نشد، بیان کرد: بعد از مسابقات قهرمانی آسیایی تایلند، در این دو سال خیلی تلاش کردم تا بدنم را آماده نگه دارم و بتوانم در مسابقات قهرمانی آسیایی ۲۰۲۲ کره جنوبی نتیجه لازم را بگیرم. تیمم برای امسال یک میلیارد تومان برای من هزینه کرد و ۲۰ هزار یورو تجهیزات در قهرمانی آسیا همراهم بود و کاملا آماده بودم. مسابقات انفرادی قهرمانی آسیا برای من خیلی مهم بود که هم سطح خودم را نشان دهم و هم ببینم برای مسابقات کسب سهمیه المپیک و بازی‌های آسیایی در چه شرایطی قرار دارم.
*همه دیدند چه پیشرفتی داشتم
او ادامه داد: اختلاف سطحی هم که من داشتم در طول مسابقه کاملا مشخص بود و حتی فیلم های مسابقه من نیز موجود است و همه دیدند که من چقدر پیشرفت داشته ام و به چه جایگاهی در آسیا رسیده‌ام.
*سرپرست تیم برنامه‌ریزی داشت، زمان را از دست نمی‌دادم
پرتو آذر در مورد پنچر شدن دوچرخه‌اش در مسابقات قهرمانی آسیا ادعا کرد: پنچری جزو از رشته ما است و پیش می آید اما اگر یک تیم برنامه‌ریزی داشته باشد که در این مواقع چه کاری انجام دهد، زمان کمتری از دست می رود. دوچرخه من در مسابقه پنچر شد و اگر سرپرست تیم (ناصر شهبازی) برنامه ریزی داشت، لازم نبود که خودم مسیر را پیاده بروم تا طوقه ام را عوض کنم و جایگاه سوم من احتمالا حفظ می‌شد چون با نفر بعدی خود اختلاف زیادی داشتم. قطعه ای برای پنچری است که به اندازه یک بند انگشت است و اگر آن را داشتم داخل لاستیک فرو می کردم و دیگر لاستیک دوچرخه‌ام اینقدر سریع باد خالی نمی‌کرد که مجبور شوم پیاده دوچرخه را ببرم و زمان زیادی را از دست بدهم.
او افزود: من اگر می‌دانستم که هیچ برنامه ریزی از سمت سرپرست – مربی که همراه تیم اعزام شد در این مورد وجود ندارد، تجهیزات لازم برای این شرایط را هم همراه خود می بردم. همانطور که گفتم ۲۰ هزار یورو تجهیزات همراهم بود و بردن وسایلی که قیمت آنها به ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان می رسد، کار خاصی برای من نبود و زمان زیادی را از دست نمی دادم.
پرتوآذر در پاسخ به این پرسش که اطلاع داده بودید چنین وسایلی لازم دارید؟ تاکید کرد: این وظیفه من نیست و سرپرست باید لوازم را بیاورد. اگر قرار باشد من بگویم کدام وسایل را بیاورد پس سرپرست چه نقشی دارد؟ من تیم های دیگر را دیده‌ام و می دانم که همه لوازم را با خود می آورند تادوچرخه‌سوار در حین مسابقه زمان کمتری از دست بدهد.به هر حال پنچری جزو مسابقه ما است اما سرپرست همراه خود هیچ لوازمی نیاورده بود تا اگر در حین مسابقه اتفاقی افتاد، آماده باشد و زمان کمتری از دست برود. حتی من خودم کار پنچر گیری را انجام دادم. برای من این سوال مطرح است چرا نباید تیم ملی ایران همانند کشورهای دیگر برنامه‌ای برای اتفاقات احتمالی داشته باشد؟ حتی ما خودمان به سرپرست گفتیم دو غلتک بیاورد تا رکابزنانی که همزمان مسابقه دارند، هر دو بتوانند همزمان از غلتک استفاده کنند اما در محل مسابقات متوجه شدیم یکی از غلتک‌ها کار نمی‌کند و حتی چک نکرده بودند که ببینند غلتک‌ها سالم هستند یا نه.
*سرپرست شماره من را فراموش کرده بود بیاورد!
پرافتخارترین دختر دوچرخه‌سوار ایران در مورد دومین رقابت خود در مسابقات قهرمانی آسیا که در ماده حذفی بود و در آنجا هم به مدال نرسید، ادعا کرد: من هم حریفان را می‌شناختم و هم با مسیر آشنا بودم و ۱۰۰ درصد مدال می‌گرفتم اما متاسفانه سرپرست شماره من را از هتل با خودش نیاورده بود و فراموش کرده بود. فاصله هتل تا محل مسابقه هم نزدیک ۳۵ دقیقه با اتوبوس بود و امکان اینکه برگردد و شماره را بیاورد وجود نداشت. چون شماره نداشتم، نتوانستم سر زمان مشخصی که برایم تعیین شده بود، مسابقه ام را شروع کنم و تا اینکه بخواهم دوباره شماره بگیرم طول کشید و حدود ۲ دقیقه دیرتر از زمان رسمی خودم، مسابقه را آغاز کردم. مدت زمانی که مسابقه را دیر شروع کردم به رکورد زمانی من اضافه شد. برای من بسیار سخت بود که این مسئله را بپذیرم. با توجه به این همه تلاش و هزینه هایی که شده بود، این اتفاق برای من ناراحت کننده است اما به خودم ثابت شد که جزو رکابزنان برتر آسیا هستم.
*مدالم بخاطر اشتباه سرپرست از دست رفت
او در پاسخ به این پرسش که به مسئولان فدراسیون اطلاع داده است که در مسابقه چه ناهماهنگی‌هایی اتفاق افتاده است؟ گفت: به فدراسیون اطلاع دادم و امیدوارم پیگیری شود. اما نمی دانم چرا هیچ کدام از مسئولان ورزش کشور صدایم را نمی شنوند؟ برای قهرمانی آسیا زحمت زیادی کشیده بودم و نمی‌توانم بپذیرم که مدال من به خاطر اشتباه سرپرست از دست رفت. وظیفه سرپرست در مسابقات چه چیزی است و این که نمی تواند حتی یک شماره هم بدهد اشتباه پذیرفتنی نخواهد بود.
*بخاطر بی دقتی یک میلیارد هزینه آتش زده شد
پرتوآذر افزود: من به عنوان ورزشکار تمام وظایفم را انجام دادم و حتی لوازم و تجهیزات را هم خودم تهیه کردم و به ورزشکاران دیگر هم قرض دادم. تیم من قبلا به من گفته بود که برای من نفر می فرستد تا در مسابقه حواسش به من باشد و نتیجه بگیرم اما من گفتم در قالب تیم ملی ایران اعزام می‌شوم و خودم را از بقیه این نفرات جدا نمی‌کنم. فدراسیون در این شرایط به سختی توانست هزینه‌های اعزام تیم را پرداخت کند و این بی دقتی باعث شد یک میلیارد هزینه دولت آتش زده شود در صورتی که اگر کسی را همراه خودم داشتم دو مدال قهرمانی آسیا را الان در اختیار داشتم و هزینه هفتاد میلیون تومانی که فدراسیون برای من کرده بود هم بی نتیجه نمی ماند.
*امیدوارم اتفاقات قهرمانی آسیا پیگیری شود
دختر رکابزن ایران هم چنین گفت: مسابقات سال آینده بسیار مهم هستند. مسابقات قهرمانی آسیا در پیش است که کسب سهمیه المپیک پاریس دارد و بازی‌های آسیایی را در پیش داریم و آنجا، جای هیچ آزمون و خطایی وجود ندارد. نباید به راحتی نتیجه تمام زحمات و هزینه‌ها هیچ شود. من اگر خودم نتیجه نمی گرفتم الان من را نقد می کردند که فرانک پرتوآذر خودش نتیجه نگرفته است اما حالا که اشتباه از سوی فرد دیگری بوده است، امیدوارم که حداقل پیگیری کنند و من ببینم که نسبت به این مسئله پیگیری شده است. امیدوارم نظارتی در این مورد وجود داشته باشد و دیگه هر کسی به صورت سلیقه‌ای وارد تیم ملی نشود.
