به گزارش حاشیه خبر، محمدحسین ایمانی خوشخو در این نشست خبری از قانونی نبودن نمایش ساز در تلویزیون و قانونی نبودن لغو کنسرت‌ها در شهرها در پی تصویب سند ملی موسیقی کشور خبر داده است؛ قوانینی مهم و سرنوشت‌ساز برای موسیقی که اگر ضمانت اجرایی داشته باشد، باید منتظر روزهای روشنی برای موسیقی کشور باشیم.
در این گزارش جملات مهم ایمانی خوشخو در این نشست خبری که به طور صریح و مشخص درباره موسیقی مطرح شده است را با هم مرور می‌کنیم:
ـ از این پس دیگر هیچ دستگاهی حق لغو کنسرت ندارد.
ـ صدا و سیما باید موسیقی را با تمام ملزومات صحنه‌ای نمایش دهد.
ـ صدا و سیما دیگر نمی‌تواند گل جلوی ساز بگذارد.
ـ مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی حکم قانونی دارد و همه مصوبات اجرا خواهند شد.
ـ این سند نظام نامه مصوب موسیقی و تصویر است که صداوسیما هم باید آنها را رعایت کند.
این مباحث در حالی مطرح شده است که صدا و سیما هیچ قانون صریحی درباره نشان دادن ساز در تلویزیون ندارد و مقام معظم رهبری نیز در استفتایی درباره نشان‌دادن آلات موسیقی در تلویزیون فرموده‌اند: «آن دسته از آلات موسیقی که عرفا از آلات مشترک بوده و قابل استفاده برای موسیقی حلال می‌باشد، خرید و فروش و استفاده از آن به قصد منفعت حلال جایز است و تفاوتی هم بین تلویزیون و جاهای دیگر نیست.»
آنچه از این فتوا برمی‌آید آن است که نه تنها نشان‌دادن سازی که صدای نواخته‌شدن آن پخش می‌شود، جایز است؛ بلکه حتی خرید و فروش آن از طریق آگهی در صداوسیما نیز اشکالی ندارد.
این در حالی است که در موارد بسیار معدودی از جمله در شبکه‌های برون‌مرزی صداوسیما اغلب ساز نمایش داده می‌شود و این موضوع تبدیل به یکی از سوالات قدیمی شده که واقعا چرا ساز در تلویزیون نمایش داده نمی‌شود؟
مقام معظم رهبری فرموده‌اند: «آن دسته از آلات موسیقی که عرفا از آلات مشترک بوده و قابل استفاده برای موسیقی حلال می‌باشد، خرید و فروش و استفاده از آن به قصد منفعت حلال جایز است و تفاوتی هم بین تلویزیون و جاهای دیگر نیست.»به نظر می‌رسد، سند ملی موسیقی کشور آمده تا به این سوالات بدیهی پاسخ دهد اما باید منتظر ماند و دید که آیا صدا و سیما از چه زمانی به این سند وقع می‌نهد؟
لغو خودسرانه کنسرت‌ها در کشور هم موضوع دیگری است که چرخ موسیقی ایران را به عقب می‌راند. لغو بسیاری از اجراهای موسیقی در شهرستان‌ها در جایی خارج از وزارت ارشاد ریشه دارند؛ عواملی خودسر که البته تاکنون برخور جدی هم با آنها صورت نگرفته است.
این در حالی است که حرکت‌های خودسرانه از این دست نه تنها به فرهنگ موسیقی ایران لطمه می‌زند بلکه خوراک تبلیغات سوء علیه این سرزمین نیز می‌شود.
حالا اما باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا این سند ملی و بسیار مهم که در دوران ریاست رئیس جمهور شهید به تصویب رسید، موسیقی را نجات می‌دهد؟
