خوشبختانه، محققانی که افسردگی نوجوانان را مطالعه می کنند، توصیه های اولیه ای در این زمینه دارند.آنها با مشاهده یافته های جدید در علوم اعصاب و همچنین سایر تحقیقات روانشناختی و داده های طولی، به درک بهتری از تأثیرات افسردگی نوجوانان و نحوه پیشگیری از آن دست یافته اند.
حمایت مداوم
والدین ممکن است تصور کنند که نمی توانند کمکی برای پیشگیری از ابتلای نوجوانان خود به افسردگی انجام دهند. اما مطالعات اخیر چیز دیگری را نشان می دهد. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۶ روی گروه بزرگی از نوجوانان با پیشینه‌های قومی مختلف انجام شد، نشان داد که نوجوانانی که از سطح حمایتی بالای والدین خود برخوردار بودند علائم افسردگی کمتر و سطوح کورتیزول و پروتئین واکنش‌گر C – دو نشانگر فیزیولوژیکی مرتبط با افسردگی – پایین‌تری داشتند؛ نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که حمایت والدین ممکن است در پیشگیری از ابتلای نوجوانان به افسردگی مهم و حیاتی باشد.
به گفته «ران دال»، عصب شناس رشد، بهترین روش برای راهنمایی نوجوانان ارائه حمایت های مناسب به آنها بدون کاهش استقلال و ایجاد افت در زندگی عاطفی آنهاست. وی به والدین پیشنهاد می‌کند که به جای پرسش هایی با پایان باز ، با نوجوانان خود همدلی نشان دهند، به‌جای تصحیح به دنبال درک باشند، زمانی که حرف ها و اعمال نوجوانتان با هم مطابقت ندارند، ملایم باشند و از استقلال رو به رشد او حمایت کنند.
وی ترکیبی از محبت و محدودیت های مناسب و همچنین جستجوی نکات مثبت در فرزندان را بهترین روش برای کمک به آنها برای جلوگیری از افسردگی عنوان کرد.
آموزش و الگوسازی مهارت های اجتماعی و عاطفی قوی
نوجوانان نیز درست مانند بزرگسالان، اغلب مجبورند با موقعیت‌های اجتماعی و عاطفی دشوار کنار بیایند – تغییر دوستی‌ها، تیره شدن روابط عاشقانه، ناامیدی در کار، استرس ناشی از تحصیل یا مراحل پذیرش دانشگاه. حال باوجود اینکه مغز برای تشدید احساسات در دوران نوجوانی طراحی شده‌است اما مقابله با این چالش‌ها می‌تواند به ویژه دشوار باشد و نوجوانان را مستعد افسردگی کند.
این موضوع نشان می‌دهد که والدین با الگوبرداری از پاسخ‌های هیجانی مثبت می توانند به فرزندانشان مک کنند تا با چالش‌های عاطفی روبرو شوند.
تشویق نوجوانان به ایجاد روابط مثبت با همسالان خود
همه نوجوانان برای تایید و تثبیت موقعیت به همسالان خود نگاه می کنند. اما اگر این روابط پرمخاطب باشد، ممکن است منجر به افسردگی شود. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۵ بر روی ۴۲۱ نوجوان انجام شد، نشان داد که داشتن دوستی‌های مثبت، برخورداری از یک رابطه عاطفی و عضویت داشتن در یک جمعیت اجتماعی ، از فرد در برابر ابتلا به اضطراب و افسردگی اجتماعی محافظت می‌کند.
اما منفی گرایی – و یا بدتر، قربانی شدن و سوء استفاده – در دوستی ها و روابط عاطفی، موجب ابتلا به اضطراب اجتماعی و افسردگی می شود. به تازگی مطالعه ای نشان داد نوجوانانی که دست کم دارای یک دوست صمیمی هستند از نظر روانی انعطاف‌پذیرترند، زیرا دوستی به آنها کمک می‌کند تا با شکست‌های عاطفی به روش‌های سالم‌تری کنار بیایند.
مطالعات دیگر نشان داده‌اند که دوستی‌های باکیفیت و عضویت داشتن در یک گروه اجتماعی، مزایایی به همراه دارد که از آن جمله نه تنها می توان به کاهش خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب کمتر اشاره کرد، بلکه باعث تقویت و بهبود سلامت جسمانی نیز می شود.
تحقیقات طولی روی سلامت روان نوجوانان نشان می‌دهد که ما نمی‌خواهیم دوستی نوجوانان خود را کاهش دهیم یا از پیوند عادی گروهی خودداری کنیم.
بنابراین والدین چگونه می توانند کمک کنند؟ با عصبانی نشدن به این دلیل که فرزندان ما دوستان «بیش از حد» یا «کمبود» دارند، و با درک این موضوع که ریسک کردن در روابط بخشی از بزرگ شدن است.
والدین می توانند زمانی را برای صحبت با نوجوانان خود در مورد معنای دوست دلسوز و شریک عاشقانه متفکر و نحوه محافظت از خود در صورت تیره شدن رابطه پیدا کنند. اینکه خودتان یک الگو باشید برای چگونگی مذاکره با اختلافات در روابط دوستانه، می‌تواند به فرزندانتان کمک کند تا ببینند که روابط همیشه لازم نیست عالی باشند و دوستی‌های نزدیک می‌توانند تا آخر عمر باقی بمانند.
تشویق نوجوانان به هدف داشتن در زندگی
از آنجایی که نوجوانان تلاش زیادی برای برتری در کارهای مدرسه و فعالیت‌های بعد از مدرسه می‌کنند، مهم است که این فعالیت‌ها برای آنها معنای شخصی داشته باشند.تحقیقات نشان می دهد که داشتن حس هدف در زندگی – یا حتی جستجو برای هدف – برای نوجوانان مفید است، به خصوص وقتی که سن آنها بالا می رود. نتایج یک مطالعه نشان می دهد که هدف داشتن با رضایت بیشتر از زندگی و امید در همه گروه‌های سنی، از جمله نوجوانان، مرتبط بود.
محققان به والدین توصیه می کنند که از نوجوانان خود سوال هایی در مورد آنچه برای فرزندانشان در زندگی اهمیت دارند بپرسند، سپس با دقت به پاسخ‌های آنها گوش دهند و نوجوانانشان را درگیر کنند تا ارزیابی کنند که هدفشان کجاست. محققان همچنین تمرین قدردانی را به عنوان راهی برای تشویق هدف پیشنهاد می‌کند، و تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که قدردانی مزایای روانشناختی مستقیمی را برای نوجوانان فراهم می‌کند.
