به گزارش حاشیه خبر به نقل از ایسنا، دکتر دباغ گفت: می‌توان به گردشگری سلامت در آینده خوش‌بین بود به شرطی که سعی و تلاش کرد. برای موفقیت باید ساز و کاری را تعریف کرده و آن را اجرایی و نقاط قوت و ضعف را شناسایی کنیم و برای تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف تمرکز کنیم. بودن یک ساز و کار مناسب برای پیشبرد اهداف کمک‌مان می‌کند تا به وضعیت بهتری نسبت به وضعیت فعلی برسیم و جایگاه خود را در دنیا ارتقا دهیم.
عضو شورای عالی نظام پزشکی با بیان اینکه درآمد خالص گردشگران سلامت را تنها با استفاده از ظرفیت‌های خالی موجود نظام سلامت می‌توان به معادل روزی حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت خام افزایش داد، گفت: در حال حاضر سالانه حداکثر ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار گردشگر سلامت به کشور ما می آیند که اگر هر کدام متوسط ۲۰۰۰ دلار در کشور خرج درمان و همین اندازه هزینه اقامت و رفت و آمد کنند، نزدیک به ۵ میلیارد دلار در حال حاضر در این حیطه درآمد کشور است اما می‌توان این عدد را به راحتی به حداقل ۱۸ میلیارد دلار یعنی حداقل سالانه معادل ۱۸۰ میلیون بشکه نفت یا روزی حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت خالص بدون در نظر گرفتن هزینه‌های استحصال نفت در نظر گرفت و البته تنها با استفاده از ظرفیت‌های خالی موجود نظام سلامت؛ زیرا ضریب اشغال تخت‌های بیمارستان کشور حدود ۷۰ درصد است و در حال حاضر ۱۵۰ هزار تخت بیمارستانی وجود دارد که می‌توان با کمی برنامه‌ریزی در داخل و خارج کشور، این درآمد هنگفت را برای کشور ایجاد کرد.
دباغ در ادامه افزود: آمارها نشان می‌دهد طی سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای رشد گرشگری سلامت صورت گرفته ولی کافی نبوده است و کشورهایی از جمله هندوستان گردشگران بسیاری را در حوزه سلامت جذب کرده است؛ حتی از کشورهای مسلمان. گاهی بخش اعظمی از بیماران علی رغم برخی تفاوت‌های فرهنگی به هندوستان مراجعه می‌کنند.
به گفته وی، تحریم‌ها در جذب گردشگر سلامت تاثیرگذار هستند ولی نه به حدی که مانع از ورود گردشگران شوند. اگر سیستم فعالی در این حوزه وجود داشته باشد می‌توان در زمینه گردشگری سلامت خوب عمل کرد.
دباغ عنوان کرد: گردشگری سلامت عبارت است از اینکه یک عده‌ای را در بیرون از مرز کشور ترغیب کنید تا اطمینان کنند که جان و سلامت خود را به دست نظام سلامت کشور مد نظر بسپارند. برای رسیدن به چنین هدفی نیاز به برنامه‌ریزی منسجم است. در این راستا باید سفارتخانه‌های ما برای جذب گردشگران سلامت تلاش کنند و گردشگران را به مراکز درمانی داخل ارسال کنند. زیرساخت‌هایی همچون وبسایت‌ها و فضای مجازی برای تبادل اطلاعات بین بیماران و مراکز درمانی و سازمان‌های واسط بسیار تاثیرگذار و مهم هستند.
وی گفت: هنوز آن ساز و کار نظام ملی گردشگری سلامت شامل بخش‌های درمانی و بیمارستانی و ارتباطی داخلی و خارجی و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و وزارت خارجه و وزارت بهداشت و درمان به تحقق اهداف مادی آن به صورت یکدست نشده‌اند و هماهنگی کامل وجود ندارد لذا این ناهماهنگی منجر شده زنجیره جذب بیمار، انتقال آنها به داخل، ارایه خدمات مناسب خارج و داخل بیمارستانی، ترخیص و ادامه خدمات بعد از ترخیص و ارسال بیمار به کشور خودش تعریف نشده باقی بماند و زنجیره و نظارت نداشته باشد.
بنابر اعلام روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، دباغ افزود: می‌توان نمایندگی بیمه‌هایی را زیر نظر نهادهای دولتی برای اعتماد بیماران خارجی دایر کرد که گذشته از برطرف کردن مشکلات آنان، اعتماد گردشگران سلامت را به ارایه خدمات جلب کرد و یا همزمان، صنعت بیمه هم به گردشگران سلامت ارایه خدمات کند و درآمد کسب کند.
عضو شواری عالی نظام پزشکی در پاسخ به این سئوال که آیا برآوردی وجود دارد که نشان دهد دلالان در حوزه گردشگری سلامت چه سودی به جیب می‌زنند، پاسخ داد: آماری از میزان سود دلالان گردشگری سلامت به طور مستند در دست نیست، ولی شنیده و دیده‌ها حاکی از این است که بخش مهمی از سود صنعت ارزشمند، به جیب دلالان می‌رود و این بخاطر نبود ساز و کار مناسب و نظام مشخص در این زمینه است.
وی همچنین درباره تبلیغات داخلی و خارجی در زمینه گردشگری سلامت گفت: در بستر فضای مجازی همه می‌توانند تبلیغ کنند مثلاً کشور ترکیه از طریق تبلیغات و فضای مجازی با کیفیت درمانی مشابه کشور ما یا حتی گاه پایین‌تر از آن و تعرفه‌های بسیار بالاتری که نسبت به کشور ما در نظام سلامت دارند، توانسته‌اند اعتماد گردشگران سلامت را به میزان بسیار بیشتری به خود جلب کنند. ما می‌توانیم با فراهم کردن بستر مناسب و بهره‌گیری از فضای تبلیغاتی و با توجه به تعرفه پایین نسبت به ترکیه، گردشگران زیادی را به کشورمان جذب کنیم.
