به گزارش ایرنا، بازی تیم‌های فوتبال تراکتورسازی و پرسپولیس تهران در ورزشگاه یادگار امام (ره) به دلیل پرتاب اشیا از سوی تماشاگران به داخل زمین ناتمام ماند تا سرنوشت بازی به حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال گره بخورد. اما آنچه بیش از سرنوشت و نتیجه بازی موجب نگرانی اهالی فوتبال ایران شده، بازگشت هواداران به ورزشگاه همراه با حاشیه‌هایی است که حتی تعطیلات بلندمدت کرونایی نیز نتوانسته آن را از بدنه فوتبال ایران پاک کند.
در حالی که جامعه فوتبال ایران به دنبال نظاره یک بازی جذاب بین تیم‌های تراکتور و پرسپولیس در حضور پرشورهای تبریزی بود، عده‌ای تماشاگرنما با حضور در ورزشگاه موجب اکران فیلمی از سقوط اخلاق ورزشی در رسانه ملی شدند. برای اکران این فیلم کسی نمی‌تواند به درستی نام فیلمنامه‌نویس یا کارگردان را مشخص کند اما نمایش جمعی آن در یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی، لایه‌های پنهان سقوط اخلاق را در پرطرفدارترین رشته ورزشی ایران نشان داد.
اصرار هواداران برای سنگ‌پرانی به داخل زمین هر چند که داور را مجاب کرد تا بازی را نیمه تمام اعلام کند، اما راهی شدن بازیکنان و کادر فنی ۲ تیم به رختکن به معنای پایان اتفاقات این مسابقه نیست بلکه آغاز جنجالی است که بدون شک عواقب سختی برای فوتبال تبریز و ایران به همراه دارد. نخستین پیامد سنگ‌پرانی هواداران تراکتور، می‌تواند باخت سه بر صفر این تیم برابر پرسپولیس باشد اما مهم‌تر از باخت تیم تبریزی در بازی خانگی، پخش رسانه‌ای این فاجعه فوتبالی بود که بدون شک روی تصمیمات ملی و بین‌المللی ورزش ایران تاثیر خواهد گذاشت.
ورزشگاه یادگار امام یکی از مجهزترین مجموعه‌های ورزشی کشور به شمار می‌رود که مسوولان ورزش برای میزبانی رویدادهای بزرگ، حساب ویژه‌ای را روی آن باز کرده‌اند. ورزشگاهی که در سالیان گذشته با حضور پرشورهای تبریزی خالق صحنه‌های زیبایی در فوتبال ایران بود و اکنون قربانی ندانم‌کاری و تصمیمات اشتباه گروهی شده که با نام هوادار تراکتور این اتفاقات را رقم زدند. افرادی که در شامگاه پنجشنبه بدترین صحنه‌های غیر ورزشی را در تبریز رقم زدند فوتبال ایران را نشانه گرفتند؛ فوتبالی که با تکیه بر زیرساخت‌های خود می‌تواند در سال‌های آینده میزبان تورنمنت‌های بزرگی مانند جام ملت‌های آسیا و لیگ قهرمانان باشد.
بدون شک با حضور چنین افرادی، امنیت فوتبالی در ورزشگاه‌های ایران به حلقه مفقوده تبدیل خواهد شد و در هر مسابقه باید منتظر نمایان شدن بُعدی از آن باشیم. اتفاقاتی که در ۲ سال گذشته به خاطر کرونا رنگ خاموشی بر آن نشسته بود، اکنون در تبریز به بدترین شکل ممکن به نمایش درآمد.
بهتر است که باشگاه‌های فوتبال که عنوان فرهنگی را یدک می‌کشند در کنار منافع تیمی، منافع ملی فوتبال ایران را در نظر بگیرند. اگر نمایش فیلم «بارش سنگ بی‌اخلاقی» در ورزشگاه خانگی تراکتور، تصمیمات بین‌المللی برای فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار دهد، آنگاه مسوولان برگزاری دیدار تراکتور و پرسپولیس چگونه پاسخگوی این فاجعه خواهند بود؟!
آیا برگزار کنندگانی که از ظرفیت ۳۰درصد ورزشگاه عبور و زمینه حضور بیش از ۵۰هزار تماشاگر را فراهم کردند نسبت به این فاجعه احساس مسوولیت دارند؟
تماشاگرنماهایی که سنگ‌پرانی آنان به احتمال فراوان باعث سلب امتیاز این بازی از تراکتور خواهد شد، در صورت سقوط این تیم از لیگ برتر چگونه می‌توانند نام خود را به عنوان هوادار زمزمه کنند؟! هواداری که نه یار شاطر، که به بار خاطر تیم بدل شده و تیم باسابقه و خوشنام تبریزی را در برزخ سقوط قرار داده است.
